به نقل از «فرارو»

با این ترفند مصرف قند و شکر را کم کنید

تاریخ انتشار: ۴ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۰۱۵۸۳

با یک فرآیند سه مرحله‌ای می‌توان هوس خوردن قند و شکر را مهار کرد.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تایمز آف ایندیا، قند موثر برای کاهش مصرف قند و شکرروجوتا دیوکارمتخصص تغذیه مشهور، راهکار‌های مهمی را برای کاهش هوس قند که می‌تواند به کاهش وزن کمک کند، به اشتراک گذاشته است.

طبق نظر روجوتا، می‌توان با یک فرآیند سه مرحله‌ای هوس خوردن شکر را مهار کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اولین مرحله خوردن یک لیوان آب است، دومین مرحله خوردن میوه تازه است. در نهایت، او پیشنهاد می‌کند قبل از شیرجه زدن در یک بشقاب دسر شیرین، چند دقیقه صبر کنید تا اینکه هوس شکر تقریبا به طور خودکار از بین برود. طبق گفته روجوتا، این به کاهش میل به شکر کمک می‌کند و به آرامی می‌توان قند را از رژیم غذایی خود حذف کرد یا میزان مصرف آن را کاهش داد.

در این مطلب به فواید کنار گذاشتن قند اشاره کرده‌ایم.

بهبود سلامت کلی: با کاهش قند از رژیم غذایی به احتمال زیاد غذا‌های غنی از مواد مغذی مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی را مصرف خواهید کرد که این می‌تواند منجر به بهبود کلی سلامت شما شود.

کاهش وزن: غذا‌ها و نوشیدنی‌های حاوی قند اغلب کالری بالایی دارند، اما ارزش غذایی کمی دارند. با حذف شکر، می‌توانید کالری دریافتی خود را کاهش دهید و روند کاهش وزن سالم را آسان‌تر کنید.

بهبود سلامت قلب: مصرف زیاد قند همچنین با افزایش خطر فشار خون بالا، التهاب و افزایش سطح تری گلیسیرید مرتبط است که می‌توانند منجر به بیماری قلبی شوند. طبق گفته روجوتا، کاهش مصرف شکر می‌تواند به بهبود سلامت قلب نیز کمک کند.

سلامت بیشتر دندان: شکر عامل اصلی پوسیدگی دندان است. با کاهش مصرف قند، می‌توان سلامت دندان‌ها را بهبود بخشید و خطر ابتلا به مشکلات دهان و دندان را کاهش داد.

حفظ انرژی پایدار: در حالی که شکر می‌تواند انرژی سریع را افزایش دهد، اغلب منجر به سقوط سریع انرژی نیز می‌شود. با حذف قند، می‌توان به حفظ سطح انرژی پایدار در طول روز، کاهش خستگی و بهبود بهره‌وری کمک کرد.

کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲: مصرف بیش از حد قند یک عامل خطر اصلی برای ابتلا به دیابت نوع ۲ است. با ترک قند یا کاهش مصرف آن، می‌توان خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش داد.

بهبود خلق و خو و وضوح ذهنی: مصرف شکر با نوسانات خلقی، تحریک پذیری و مشکل در تمرکز مرتبط است. به گفته کارشناسان تغذیه با کنار گذاشتن قند، ممکن است ثبات خلق و خو و وضوح ذهنی شما بهبود یابد.

پوست شفاف‌تر و روشن‌تر: حذف قند از رژیم غذایی روزانه باعث کاهش التهاب و خطر بروز جوش‌های آکنه می‌شود که منجر به بهبود سلامت پوست و داشتن پوستی روشن‌تر می‌شود.

هضم بهتر: غذا‌ها و نوشیدنی‌های قندی می‌توانند سلامت گوارش را مختل کنند و منجر به مشکلاتی مانند نفخ، گاز و یبوست شوند. کاهش قند از رژیم غذایی روزانه به بهبود هضم و سلامت روده کمک می‌کند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل رژیم غذایی بهبود سلامت کاهش مصرف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۰۱۵۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سلامت از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی/ خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد

معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت، وجوه مهم سلامت را برشمرد و بر نقش خانواده در سلامت افراد تاکید کرد.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سردار دکتر سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت آورده است:

یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون نمود. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» در خور توجه فزون تری هستند (نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی نماید).

چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزین بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» (نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جز آن) را فرو نگذارد و برای بیشینه سازی آن‌ها پیوسته بکوشد. سر انجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.

ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تاثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می‌دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می‌بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه ریزی می‌شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.

حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فرو شدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای «خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص‌های زیر اهمیت بیشتری دارند:

۱. سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌نماید.

۲. پیروی از الگوی گفت و گوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه بکار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.

۳. افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور، مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود بکار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.

۴. فضیلت‌مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.

۴. برخورداری از روابط و پیوند‌های اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج‌های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند (یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن).

خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.